به نقل از «خبرگزاری آریا»

منسوخ شدن کشورگشايي سنتي درسايه سلاح هاي باکتريولوژيک

تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۷۴۷۹۷

خبرگزاری آریا-محمدرضا ایازی؛امروزه دیگر تسلط بر کشورهای ثالث چون قرون گذشه به مفهوم کشور گشایی سنتی و لشکر کشی نیست و کشورهای متخاصم کم هزینه ترین راه را در ایجاد مشکل برای کشور ثالث استفاده از سلاح باکتریولوژیک می دانندتا ابتدا اقتصاد آنرا  فلج نموده و سپس با جنگ روانی افکار عمومی را برعلیه حاکمیت کشور مدنظر بشورانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به هر روی اینک این سوال همچنان درذهن ها تداعی می گردد، وقتی سلاح هسته ای در برخی کشورها وجود دارد چه نیازی به سلاح باکتریولوژیک هست؟!

خیلی از ممالک و بشر همواره جنگ باکتریولوژیک را علیه رقبای ایدئولوژیک خود به هر شکل ممکن که بتواند منافع آن را تامین کند به راه انداخته و در پی استفاده از آن نقشه های خود را عملیاتی نموده اند.

از هزاران سال قبل بشر توانایی مسموم کردن فنی حریف را یکی از معتبرترین سلاح درنظر گرفته شده است و درمشرق زمین نیز این هنر به اصطلاح برتر،درطول قرن ها به سطحی از علوم کمتردست یافتنی مطرح گردیده است.

دراین میان روسیه ؛ آلمان انگلس ، اسرائیل و … هم از جمله کشورهایی هستتد که دارای سابقه نسبتاً غنی مسمومیت ها  را در آرشیو خود به ثبت رسانده اند.
همانطور که می دانیم گریگوری راسپوتین برای مدت طولانی مسموم شد و در راه خود به آلمان در سال 1984، لئونید کوستاندوف، پادشاه صنایع شیمیایی روسیه، معاون رئیس شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی (طبق یک نسخه) مسموم و در نهایت وی در نزدیکی دیوار کرملین به خاک سپرده شد.

افزایش دیگری در روند مسمومیت در دهه 90 رخ داد. رومن بیلنزون-تسپوف، یک مقام مشهور در سن پترزبورگ یک واسطه بین جنایتکاران محلی و سازمان های مجری قانون، با یک سم ناشناخته مسموم شد. بدن او در مقابل چشمان هزاران نفر از مردم شهر مردم متلاشی شد و در عذابی وحشتناک جان باخت و بعد از وی بانکدار ایوان کیولیدی نیز با یک سم قوی فلج کننده اعصاب مسموم شد که با یک ماده سمی روی پایه گوشی او آغشته شده بود کشته شد.

 ادعای اسکریپال،نیز  از نظر سلاح های شیمیایی مورد استفاده در سوریه، هنوز در بسیاری از نقاط، از جمله خود روسیه، مفتوح و مورد تقاضا است.

 برای اولین بار، کسانی که می خواستند یک نژاد خالص را در آلمان پرورش دهند در طول جنگ جهانی اول به دنبال پاسخی برای این سوال بودند. آلمان ها اولین ملتی بودند که متوجه شدند این ویروس ارزان ترین نوع سلاح کشتار جمعی است. حتی در طول جنگ جهانی دوم، پیروان آنها برای اجرای ایده های پیشینیان خود بسیار تلاش کردند.

«دکتر ایول» و جانشینان او پیشگامان اصلی تحقیقات باکتریولوژیک پزشکان آلمان نازی و همکارانشان از ژاپن نظامی بودند. یکی از آنها، جوزف منگله، بالاترین نمونه ظلم غیرانسانی را در جهان فاش کرد. منگل که به عنوان خطرناک ترین نازی شناخته می شود، در طول یک سال و نیم اقامت در اردوگاه مرگ آشویتس لقب “فرشته مرگ” را به خود اختصاص داد. به گفته معاصران نازی، منگله یک روانپزشک بی رحم بود که صدها نفر را کشت، نتایج آزمایش های او هنوز در تمام کتاب های درسی پزشکی در سراسر جهان استفاده می شود.

دکتر منگل شخصاً از قطارهای زندانیانی که به اردوگاه می‌رسیدند استقبال کرد و تصمیم گرفت چه کسی در اردوگاه کار کند، چه کسی در آزمایش‌ها شرکت کند و چه کسی بلافاصله به اتاق گاز فرستاده شود.

“فرشته مرگ” توسط کارکنان NKVD دستگیر نشد. در آوریل 1945 در نتیجه ترفندهای افسران امور داخلی که آلمان را زیر و رو کردند، توانست به آرژانتین فرار کند.

او همچنین پس از سی سال توانست از موساد فرار کند. منگله در بوئنوس آیرس به طور معجزه آسایی از چنگ” افسران اطلاعاتی اسرائیل “نجات یافت و پاراگوئه را ترک کردوی بعداً در برزیل دیده شد و در آنجا هنگام شنا غرق شد!

منگله تا سال های آخر عمرش از کاری که کرد پشیمان نبود و اسرائیلی ها هم نه تنها به او به عنوان یک جلاد علاقه مندبودند بلکه “فرشته مرگ” تلقی می کردند چون حامل اطلاعات با ارزش (یا گرانبها) بود. ویروس شناسان اسرائیلی تمام چمدان های باکتریولوژیک او را به طور کامل تخلیه کردند. ژاپن و ایالات متحده در مورد منگله خوش شانس تر بودند.

پیروان ژاپنی “فرشته مرگ” در خونخواهی و ظلم بیمارگونه از اربابان آلمانی خود پیشی گرفتند. دانشمندان پاپنی به طور خستگی ناپذیری با “کارکنان مجرب” کار کردند. آزمایشگاه باکتری شناسی “دتچمنت 731”، معادل ژاپنی آشویتس، در 20 کیلومتری هاربین قرار داشت. پزشکان این گروه، زندانیان (روس، مغول، چینی) را پست‌ترین نوع حیوانات می‌دانستند و آنها را «چوب» می‌نامیدند. یک “انبار” در منطقه ای ساخته شد که برای “هیزم” در نظر گرفته شده بود – این زندانی بود که حداقل 300 نفر در همه زمان ها در آن قرار داشتند.

ژاپنی ها مانند “محققان نازی” آزمایشاتی را بر روی زندانیان خود انجام دادند که فراتر از درک آنها از خیر و شر بود. افراد مبتلا به ذات الریه، وبا، تیفوس، اسهال خونی، سیفلیس، واکسن های مختلف باکتریایی زنده،قانقاریا یا گانگرن و غیره آلوده می کردند و زندانیان را در آب یخ غوطه ور نموده  و سپس برهنه و خیس بیرون آوردند و نتیج آن را برای اقداماتت بعدی رصد می کردند.

آنان حتی در بخشی از آزمایشات، مواد سمی و بافت های پوسیده به بدن طمعه ها تزریق می کردند و خون و ادرار اسب را به کلیه تزریق می نمودند و حتی خون انسان را با خون میمون یا اسب جایگزین کردند. برای تماشای مرگ مردم، آنها را وارونه در یک سانتریفیوژ که با سرعت بالا می چرخید آویزان کردند و با تابش چندین ساعت اشعه ایکس به آنها، اثرات آنها را بر بدن آنان  مورد ارزیابی قرار می دادند.

ممنوعیت بدون تأیید- کنوانسیون سلاح های بیولوژیکی (BWK) و شکاف های آن

در 16 دسامبر 1971، مجمع عمومی سازمان ملل متحد کنوانسیون موسوم به «کنوانسیون سلاح‌های بیولوژیکی» را تصویب کرد. “کنوانسیون منع توسعه، ساخت و ذخیره سازی سلاح های باکتریولوژیکی (بیولوژیکی) و سلاح های سمی و در مورد انهدام این گونه سلاح ها”. «پروتکل ژنو» در سال 1925 استفاده از سلاح های بیولوژیکی یا شیمیایی را طبق قوانین بین المللی ممنوع کرده بود.

اما ساخت و نگهداری چنین سلاح هایی همچنان مجاز بود. علاوه بر این، کشورهای مهمی مانند “”ایالات متحده”” تا آن زمان پروتکل ژنو را امضا نکرده بودند، زیرا آنها نمی خواستند آفت کش ها و عوامل جنگ شیمیایی غیر کشنده مورد استفاده در ضد شورش را به عنوان سلاح های شیمیایی در مفهوم پروتکل ژنو تلقی کنند.

در دهه 1960، تلاش ها در سازمان ملل برای یک معاهده ویژه ممنوعیت سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی تشدید شد. پس زمینه نیز استفاده از “عامل نارنجی”، یک عامل جنگ شیمیایی، توسط ایالات متحده آمریکا در جنگ ویتنام بود. در حالی که جنبش غیرمتعهدها و اتحاد جماهیر شوروی به دنبال تنظیم ممنوعیت سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی دریک معاهده یاحداقل همزمان بودند، این امر با مخالفت ایالات متحده و دیگر قدرت های غربی مواجه شد.
در آن زمان، ایالات متحده به طور خاص به این دیدگاه پایبند بود که سلاح های شیمیایی می تواند از نظر نظامی مفید باشد، در حالی که آنها استفاده نظامی از سلاح های بیولوژیکی را کم ارزیابی می کردند و بنابراین مایل بودند که یک معاهده سلاح های بیولوژیکی جداگانه را وارد کنند.

بالاخره اتحاد شوری تغییر مسیر داد

هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی در بهار 1971 با جدا کردن معاهده سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی موافقت کرد، راه برای کنوانسیون سلاح های بیولوژیکی هموار شد و پس از تصویب در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1972، در 26 مارس 1975 لازم الاجرا شد.و این اولین معاهده بین المللی پس از جنگ جهانی دوم بود که یک دسته کامل از تسلیحات را ممنوع کرد و نابودی آنها را فراهم کرد.

همچنین در سال 2017،در مجموعه ” 178 “کشور به این کنوانسیون پیوستند و شش کشور دیگر -مصر، سوریه، سومالی، جمهوری آفریقای مرکزی، هائیتی و تانزانیا – این معاهده را امضا کرده اند اما هنوز آن را تصویب نکرده اند. دوازده کشور دیگر حتی این کنوانسیون را امضا نکرده اند. اینها شامل اسرائیل و برخی از کشورهای جزیره اقیانوس آرام و 9 کشور آفریقایی  می باشند.

مع الوصف متاسفانه اسرائیل با مظلوم نمایی توانسته است کشورهای چون ایران را با متهم نمودن به این سلاح ها در کانون توجه قرار داده و خود را از پاسخگویی به نهادهای بین المللی در امان نگه دارد!

دانش آموخته علوم سیاسی و روزنامه نگار

منبع : آرمان تبریز

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: کشورهای متخاصم سلاح های بیولوژیکی سلاح های شیمیایی ایالات متحده فرشته مرگ سلاح ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۷۴۷۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محکومیت ۶ میلیاردی قاچاقچی کود شیمیایی در مهران

مدیرکل تعزیرات حکومتی استان ایلام گفت: قاچاقچی کود به دلیل حمل کود شیمیایی برخلاف تشریفات قانونی در مرز مهران به پرداخت شش میلیارد و ۷۲۰ میلیون ریال جریمه محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از ایلام و به نقل از روابط عمومی اداره کل تعزیرات حکومتی استان ایلام، سید مهدی محمدی اظهار کرد: قاچاقچی کود شیمیایی به دلیل حمل کود شیمیایی به قصد خروج از کشور در پایانه مرزی مهران به پرداخت شش میلیارد و ۷۲۰ میلیون ریال جریمه محکوم شد.

وی افزود: شعبه اول بدوی شهرستان مهران به پرونده قاچاق ۴۰۰۰ کیلوگرم انواع کود شیمیایی یارانه‌ای به ارزش سه میلیارد و ۳۶۰ میلیون ریال رسیدگی کرد.

مدیرکل تعزیرات حکومتی استان ایلام اضافه کرد: شعبه پس از بررسی، با توجه به ارائه نکردن مدارک قانونی، اتهام قاچاق کالا را محرز دانست و علاوه بر ضبط کالاهای کشف شده، متهم را به پرداخت جریمه نقدی محکوم کرد.

محمدی تصریح کرد: سربازان گمنام اداره اطلاعات مهران و ماموران گمرکات مستقر در پایانه مرزی مهران حین عبور دو دستگاه کامیونت باری، این کالاها را کشف و گزارش آن را برای بررسی به تعزیرات حکومتی ارسال کردند.

کد خبر 749579